İki ana tip RLS vardır: Primer veya idiyopatik RLS. İdiyopatik, sebebin bilinmediği anlamına gelir. En yaygın tiptir ve aşağıdaki özelliklere sahiptir: Genellikle 40 yaşından önce başlar. Çocukluk kadar erken yaşlarda başlayabilir. Genetik bir nedeni olabilir. Birincil RLS başladıktan sonra, ömür boyu olma eğilimindedir. Semptomlar sporadik olabilir veya yavaş yavaş kötüleşebilir ve zaman içinde daha yaygın hale gelebilir. Hafif vakalarda, kişinin uzun süre semptomları olmayabilir. Sekonder (ikincil) RLS. İkincil bir bozukluk başka bir hastalık veya rahatsızlıktan kaynaklanır. Sekonder RLS genellikle 45 yaşından sonra başlar ve kalıtsal olma eğiliminde değildir. Bu tür RLS belirgin bir şekilde farklıdır: Başlangıç aniden olur. Semptomlar genellikle zamanla kötüleşmez. Semptomlar daha şiddetli olabilir. Sekonder RLS’yi tetikleyebilen hastalıklar ve semptomlar şunlardır: Diyabet Demir eksikliği böbrek yetmezliği Parkinson hastalığı nöropati gebelik romatoid artrit RLS’nin tam olarak nasıl gerçekleştiği anlaşılamamıştır, fakat vücudun, kas hareketlerini kontrol etmede rol oynayan bir nörotransmitter olan dopamini nasıl işlediği ile ilişkili olabilir. Seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI’lar) ve antidepresanlar gibi bazı ilaçlar RLS’yi tetikleyebilir. Bu ilaçlar dopamin aktivitesini etkiler. Ayrıca hamilelik ile de bağlantılıdır. Nedeni bilinmemekle birlikte, kadınların yaklaşık yüzde 20’si hamileliğin son üç ayında RLS yaşamaktadır. Periyodik uzuv hareket bozukluğu (PLMD). PLMD benzer bir uyku bozukluğudur. PLMD olan kişilerde, bacaklarda uyurken kontrol edilemez bir şekilde seğirir ya da sarsılır. Ayrıca bir tür uyku bozukluğu olarak kabul edilir. Hareket, bireyin gece boyunca sık sık uyanmasına neden olabilir ve bu da uykunun kalitesini ve uzunluğunu azaltabilir. RLS’ye yol açabilir.